Theo 1

Zaterdag 10 januari. In de zaal van Hotel van der Maas stond op een vuurtje een mansgrote pot. Kannibalen dansten er woest omheen. De muziek klonk nog harder. De dansers sprongen nog wilder in het rond. Zij slaken afgrijselijke kreten. Zwarte zweetdruppels parelen op hun naakte ruggen en laten een spoor na van zwarte vlekjes op de dansvloer. Dan valt de muziek stil, de dansers zijgen in elkaar en uit die grote pot op het vuur verschijnt een gestalte. Daar staat hij dan: Prins Theo I. ”Eindelijk” hoorde je van alle kanten.

Prins Theo I had zijn sporen namelijk al lang verdiend bij de Othmarridders. Vele jaren was hij voorzitter geweest. Prins Theo I had niet alleen twee Adjudanten, maar ook een Dansmarietje in een schapenpakje dat hem steeds gezelschap hield.

De huisnaam van Prins Theo I was De Herder en hij noemde zich in zijn proclamatie dan ook: ”Beschermheer van alle herders en schepers”. Deze Prins Theo I. Jarenlang had hij de nieuwe Prinsen begeleid en daar stond hij nu zelf. Het was voor hem zoals hij zei toch heel anders dan hij gedacht had.

Een heel apart gevoel. Het werd een druk bezocht en gezellig carnaval. Nadien zei Theo: ”Het was drok mear ik har het nich willen missen.”