Paulus 1

Na drie keer Adjudant geweest te zijn kon het niet uitblijven. Paul Pikkemaat werd de vierde Hoogheid in Ootmarsum. In de zaal van ’De Rozenstruik’ kwam hij te voorschijn uit een grote rode kool. Van de hofkapel kreeg Paulus een prachtige staf met bovenop het toen al bekende zwarte katje, dat een symbool van de Othmarridders werd. Aan zijn favorieten gaf Paulus I tijdens de dolle dagen een prachtige zilveren P met daar onderaan een zwart katje cadeau. Trots was je als je het mocht dragen.

Prins Paulus kreeg een echte Prinsenwagen. Het was een hele hoge toren. Via het slaapkamerraam van Gerard Brandehof klom onze Paulus I erin. Hoog torende hij boven de massa uit. Op het eindpunt sprongen alle Othmarridders van de wagen af om het café in te vliegen want het was gemeen koud en ze hadden hoge nood. In alle drukte werd de Hoogheid vergeten. Daar stond hij, moederziel alleen, in zijn prachtige toren.

Met een ladder werd hij uit zijn benarde positie bevrijd. In het regeringsjaar van Paulus I werd voor het eerst deelgenomen aan de optocht in Oldenzaal met een grote loopgroep. Zes reuze siepels liepen, voorafgegaan door onze Dansmarietjes, door Oldenzaal. Prachtig zagen ze eruit en de eerste prijs was dan ook dik verdiend.

Dat er nadien in de Siepelstad een groot feest losbarstte is te begrijpen. Op de 11e van de 11e werd Prins Paulus I onder de klanken van ”Moeder onze kraai is dood” afgevoerd als mummie in een kist met daarop de gipsen maskers van bestuur en Raad van Elf.